موضوع شفاف‌سازی 17هزار میلیارد تومان از درآمدهای شهرداری تهران در صحن شورا با خبرپردازی رسانه‌های زرد و مخالف و معاند به حاشیه‌ای برای شهرداری تهران و شورای ششم تبدیل شد؛ حاشیه‌هایی که از بدو فعالیت شورای ششم و مدیریت شهری جدید مشهود بوده و مخالفان از هر فرصتی برای تحریف واقعیت و انحراف افکار عمومی استفاده می‌کنند. اما واقعیت ماجرا آن است که در راستای انجام رسالت نظارتی شورا بر شهرداری، خزانه‌دار شورا گزارشی از وضعیت درآمد و هزینه‌های شهرداری تهران در صحن رسمی شورا و با حضور خبرنگاران ارائه داد.

 پیرو این گزارش تذکرات و اظهارنظرهای مختلف و کارشناسی از سوی اعضای شورا مطرح شد که در یکی از تذکرات احمد صادقی، عضو شورا، در تذکری کاملاً کارشناسانه یک ایراد محاسباتی و فنی را در گزارش مطرح می‌کند. صادقی با علم به امکان سوءاستفاده برخی رسانه‌ها از اظهارات کارشناسی‌اش، حتی در ابتدای تذکرش، مفاهیم تخصصی به‌کار رفته در تذکرش را تعریف می‌کند تا جای شک و شبهه‌ای برای مخاطب عادی وجود نداشته باشد و  در ادامه با تبیین کارشناسی موضوع دلیل این ابهام را نیز توضیح می‌دهد که به‌دلیل عدم‌امکان نقدشوندگی این پروژه‌های مشارکتی حداقل در سال‌های ابتدایی، نباید در محاسبه عملکرد نقد یا غیرنقد امروز محاسبه شود.

اگر دقتی در این سخنان داشته باشیم، درمی‌یابیم اصولاً این تذکر تخصصی و کاملاً کارشناسی نسبتی با اتهام گم‌شدن و فساد و غیب شدن ندارد، بلکه نحوه محاسبه و تعریف ردیف‌ها و زمان انتشار آن در سامانه شفافیت محل سؤال بوده و این اختلاف محاسباتی ناشی از پرداخت علی‌الحساب در پروژه‌های عمرانی و خرید ماشین‌آلات و تجهیزات است.

به‌عبارت ساده‌تر، عضو شورا اعتقاد دارد بنا بر استانداردهای بودجه‌ای، بهتر بود برخی از ردیف‌های درآمدی بودجه در گزارش ذکر نمی‌شد تا میزان درآمدها و هزینه‌های شهرداری انطباق بیشتری داشته باشند. حال آنکه در گزارش ارائه شده، برخی درآمدهای حاصل از فروش ساختمان و آپارتمان در سال آینده نیز در زمره درآمدهای سال 1401شهرداری ذکر شده که همین موضوع محل اختلاف‌نظر کارشناسی و بحث بوده و هیچ ادعایی درخصوص گم شدن و فساد مالی و امثالهم در کل بررسی این دستور در صحن شورا عنوان نشده است؛ نکته‌ای که خیلی زود احمد صادقی صراحتا بر آن تأکید کرد و گفت که بنده هرگز صحبتی از ناپدیدی یا گم شدن پول نکرده‌ام و مطرح کردن چنین مباحثی بدفهمی یک موضوع کارشناسی یا متأسفانه شیطنت رسانه‌ای است.

توضیحات بعدی شهرداری تهران نیز حاکی از آن بود که این ابهام 17هزار میلیارد تومانی ناشی از فاصله تخصیص اولیه اعتبار تا هزینه‌کرد آن در پروژه است که در جداول بودجه امری معمول و رایج است و معمولا این ابهامات تا پایان سال بودجه یعنی پایان اردیبهشت‌ماه اصلاح می‌شود.

با وجود همه این توضیحات و شفاف‌سازی‌ها، رسانه‌های معاند عملیات روانی خود را پیش می‌برند و در فضایی غبارآلود با تلفیق راست و دروغ، به سیاه‌نمایی و تخریب مشغول هستند؛ استراتژی رسانه‌ای فعال و شناخته‌شده‌ای که از ابتدای فعالیت شورای ششم وجود داشته و دلیل اصلی آن نیز بازگشت مدیریت شهری به روال صحیح حکمرانی و مقابله با فساد، بی‌نظمی و رکود و انفعال در مدیریت شهری است. 

تنظیم‌کنندگان اینگونه شایعات به‌خوبی می‌دانند که این اعتبارات در خرید اتوبوس و واگن هزینه شده و شهروندان تهرانی خیلی زود طعم شیرین این هزینه‌کردها را با ورود اتوبوس‌های جدید و برقی و نوسازی حمل‌ونقل عمومی خواهند چشید، اما باز هم مذبوحانه تلاش می‌کنند با انحراف افکار عمومی و استفاده از استراتژی‌های پیچیده جنگ روانی و جنگ شناختی ضمن القای ناکارآمدی و فساد، یأس و ناامیدی را به جامعه تزریق کنند؛ استراتژی‌های تکراری و نخ‌نمایی که با نزدیک شدن به هر انتخاباتی باید بیشتر مهیای آن بود.